Driedaagse motortocht: slaperige bergdorpjes, steile bergpassen en pijn aan de billen

Het was stipt 08.30 toen een stoer uitziende Vietnamees – met oorbel, sigaret, leren jack en kale kop – de trap van ons hotel in Nha Trang opliep. Zou dat hem zijn? Ja hoor, met een brede grijns op zijn gezicht stapte de man op ons af. ‘Hi, I am Cao’. Cao, onze gids én mijn chauffeur voor de drie dagen die volgden. Drie dagen waarin we de mooiste en bijzonderste plekken van Vietnam zagen. Verlaten bergpassen, kleine minderhedendorpjes, prachtige watervallen, uitgestrekte koffieplantages, rijstvellen- en katoenfabrieken. Alles kwam voorbij.

OP PAD MET DE EASY RIDERS DOOR VIETNAM

We hadden van te voren natuurlijk al van alles over de Easy Riders gelezen, maar hadden nog geen concrete plannen om Vietnam daadwerkelijk met de motor te verkennen. Totdat we in Nha Trang papa Hahn tegen het lijf liepen. Met zijn vlotte babbel – No motorbike, no life. No woman, no cry. No beer, I die – wist hij ons in te pakken en dus stapten we de volgende dag (achter)op de motor. Prijzig? Voor Vietnamese begrippen misschien wel, maar ik vond het iedere cent waard. Hieronder lees en zie je waarom.

Slechts enkele minuten rijden van Nha Trang en je waant je in een totaal andere wereld. Gelukkig, geen luidruchtige Rus te bekennen ;-). Terwijl de warme wind zachtjes mijn gezicht streelde genoot ik van de felblauwe vissersbootjes die rustig met de golven mee deinden, observeerde ik de locals die hun versgevangen vis klaar maakte voor transport en hield ik me stevig vast terwijl Cao zijn motor vakkundig over de steile en kronkelende bergweggetjes manoevreerde. Wauw. Dit was genieten. Op onze eerste dag moesten we een flink aantal kilometers afleggen en dat gaat in Vietnam niet zo snel. Maar dat vond ik niet erg, want de uitzichten waren prachtig. Onderweg stopten we geregeld voor een verkoelend drankje en knoopten we met Cao als vertaler een gesprekje aan met de locals. 

Volgens Cao zou mijn hollandse derrière vandaag gewend moeten zijn aan het leed dat Vietnamese wegen heet. Maar helaas, mijn billen protesteerden nog steeds. De prachtige omgeving deed de pijn echter – bijna – vergeten. We bezochten een slaperig bergdorpje waar een aantal vrouwen druk bezig waren met het maken van rijstvellen. We stopten en nadat Cao ons had voorgesteld werden we begroet met een warme glimlach. Ook hier fungeerde Cao als vertaler en konden we onze vragen op de hardwerkende dames afvuren. De familie waar we op bezoek waren maakt zo’n 1000 rijstvellen per dag – allemaal met de hand! – en dat voor slechts een paar cent per dag. Nauwelijks te geloven toch?

Via slingerende én hobbelige zandweggetjes vervolgden we onze tocht verder richting het binnenland van Vietnam. Dat ze hier nog maar weinig toeristen zien blijkt wel uit het feit dat de kinderen steeds weer op ons afrennen om ons te begroeten met een vriendelijke hello, zwaai of high five. Geen gebedel om pennen, snoep of geld, maar oprechte nieuwsgierigheid. Een verfrissende ervaring. We passeren watervallen, uitgestrekte koffieplantages, traditionele bergdorpjes en Cao vertelde ons vanalles over het leven in Vietnam. Over de mensen, hun tradities en gebruiken, de prachtige natuur en nog veel meer.

Hoewel ik vurig hoopte dat mijn billen vandaag hun lot zouden accepteren, bleek niets minder waar te zijn. Gelukkig was Cao de beroerdste niet en stopten we gewoon iets vaker om mijn achterwerk te ontzien. Ook vandaag reden we weer over prachtige bergpassen met bijbehorende uitzichten. Ontzettend mooi. Verder stopten we bij een zijdefabriek waar we – weer voornamelijk vrouwen – hard zagen werken. Interessant om te zien hoe zijde hier wordt geproduceerd. Inclusief de benodigde rupsen. De dag sloten we af in Dalat. Een bergdorp in Vietnam dat heel anders aanvoelt dan de andere steden in Vietnam. Rustiger, koeler en met in de omgeving toch ook weer veel moois te zien. De rijstvelden zijn ook hier weer een lust voor het oog, maar ook bij de Linh Phuoc Pagode kijk je je ogen uit. Deze tempel is rijkversierd met miljoenen stukjes gekleurd glas en talloze drakenfiguren. Heel tof! Om onze tocht af te sluiten duiken we nog een klein restaurantje in waar we genieten van de lekkerste Bun Cha die we tijdens onze rondreis door Vietnam hebben gegeten. 

Meer lezen over backpacken en rondreizen in Vietnam? Dit vind je misschien ook leuk:

•  3 weken Vietnam: wat kost het?
• 3 weken Vietnam: de ideale route voor een rondreis
• Wat te doen in Ninh Binh: een pareltje in Vietnam
• Leven aan het water: bezoek de Mekong Delta in Vietnam
• Een visum aanvragen voor Vietnam: zo werkt het

ONTDEK ALLE BLOGS OVER VIETNAM